PTASZYSKO

Jeszcze w zeszłym roku trafiła do nas nowa papuga- Nimfa. Nigdy takiej nie chciałam. Zawsze miałam falki, a jeśli już myślałam o większej, to np. ara albo kakadu.

Koleżanka z pracy, która też lubi papugi, ma parę nimf właśnie. Kiedyś opowiadała, że parka dorobiła się 5 jajek i będą młode. Zapytała się czy chcę ptaka. Najpierw powiedziałam, że nie. Potem się wahałam. Wiązało się to też z zakupem dużej klatki. Wykluły się małe, ale jedno pisklę było nieżywe. Koleżanka powiedziała, że są 3 samiczki i jeden samiec. Stwierdziłam, że wezmę jedną papuge, ale samca. Dlatego, że ładniejszy (ma bardziej odbarwione policzki) no i nie skrzeczy, jak to samiczki mają w zwyczaju, ale gwizda. No i szybciej uczy się mowic. Poza tym te papugi były z domowej hodowli, czyli miałam pewność, że są zdrowe i młode. Pojechałam zobaczyć delikwenta. Zdziwiłam się, bo to były 3 samce i 1 samica. Koleżanka się pomyliła. Wytłumaczyłam jej czym się różni samiec od samicy. Dostałam papugę za jajka, bo bardzo lubią jeść je gotowane.

Pan Mąż nazwał ją, a w zasadzie jego- Tito. Ale mówimy na niego Tito- srito. Więc ten Tito się w ogóle nas nie bał. Przyzwyczaił się od razu i od razu zaczął siadać na głowę i na ramię. Byłam ciekawa, jak falista zareaguje na nową papuge. W zasadzie to i to ptak, ale ciut innej wielkości. Falka to samiczka. On był jej ciekaw. Ona się trochę bała i dziobała go po głowie i nie dopuszczala do karmy. Potem się jakoś dogadali i zakumplowali. Tito wtedy jeszcze słabo latał, a falka go tego nauczyła. Ona za to zaczęła naśladować większego kolegę. Je np z nim ziemniaki, bo Tito pcha się do talerza zawsze. Nawet nauczyła się gwizdać tak jak on!

Na Marketplace znalazłam też dużą fajną klatkę z podstawką na kółkach. Miejsca ptaszyska mają dużo.

Oprócz tego bardzo lubi pomagać Panu Mężowi w sklejaniu modeli. Do papierowych nie ma dostępu, ale plastik może dziobać.